روزهايی كه بي تو می‌گذرد

گرچه با ياد توست ثانيه‌هاش

آرزو باز می كشد فرياد:

لحظه عشق....

آن لحظه که عشق تو در خلوت دلم نشست،هزار حباب نور در دل تاریکم شکست..
عاشقانه دوستت دارم...

چه سخت است هم پایيز باشد، هم ابر باشد

هم باران باشد ، هم خيابان خيس باشد

اما نه تو باشی نه دستی برای فشردن باشد

نه پایی بـرای قدم زدن باشد و نه نگاهی برای زل زدن.....

از خدا دیگر هیچ نمیخواهم ، دیگر هیچ آرزویی ندارم ، رویایم را میخواستم که به آن رسیدم ، دنیا را میخواستم که آن را به دست آوردم ، رویایی که همان دنیای من است، و تویی که همان دنیای منی….

دوستت دارم

چه زیباست باتوبودن

زیرباران ترانه خواندن
باتمنای نگاهت،
با صدای آشنایت ،
بی غم پاییز بودن.
تا ثریا عشق را فریاد کردن
دستهایم گرم دستان تو بودن،
تا سحر بیدار بودن،
همخانه ی مهتاب بودن،
بادلت همراه بودن،
با نگاهت یار بودن،
با نوای خنده هایت شاد بودن،
گرم از مهر تو بودن،
درکنارت شعر گفتن...
از سرآغاز تا سرانجام
باتوبودن،
باتوماندن،
با تو مردن.

قند لبانت؛

نمک گیرم کرد!

نمیدانم فشارم بالاست یا قندم

برای تو...

خش خش برگ ها هم زیباست

اگر بخواهیم..

                                      پاییز را هم می توان زیبا دید

نگو خزان است و زردی ..

اتفاقات هم حکمت خاص خود را دارند ..

همانطور که شاخه های خشک مجموع صدای دل نشین ِ قدم هایمان رامی سازند...

خش خش برگ ها هم زیباست

اگر بخواهیم..

تو را دوست دارم

تو را دوست دارم
در این باران
می‌خواستم تو
در انتهای خیابان نشسته باشی
من عبور کنم
سلام کنم

اولین مــاهگرد عشقمـــون

دوستت دارمI love you

عاشق ترینم

بی ریا می گویم که من دوستت دارم بی تومی میرم

آخرین حرف تو چیست؟
قصه از حنجره ایست که گره خورده به بغض

صحبت از خاطره ایست که نشسته لب حوض

یک طرف خاطره ها!

یک طرف پنجره ها!

در همه آوازها! حرف آخر زیباست!

آخرین حرف تو چیست که به آن تکیه کنم؟

حرف من دیدن پرواز تو در فرداهاست

تو تکراری ترین حضور روزگار منی

و من عجیب؛ به آغوش تو

از آن سوی فاصله ها

خو گرفته ام ..

دوستَـــتْ دارَم به اضافهــــ ے ِ سه نُقطـــه!

تا بــِـ ــ ـدانی

دلم از دوریت تنگه دلم از نبودت تنگه

دلم هوای صداتو کرده دلم هوای نگاتو کرده

دلم برای باهم بودنمون تنگ شده

برای صدای خنده هات و برای وقتی که صدام می کردی

برای تک تک دقیقه ها و ثانیه هایی که با هات بودم

 تـو چـهـ پنهــانـ

گــاهۓ برایـم آنقـدر خواستنـۓ مۓ شوۓ

کـ شـروع مۓ کنم

بـ شمــارش تکـ تکـ ثانیـهـ

براۓ یکـ بار دیگـر رسیـدن

بـ بوۓ تنتــ ...

زمـآن هیـج دردی را دوآ نکــرد..

این مَن بودَم

که به مــرور زمـآن عـآدت کردم..

و بـآ این هـَمه،

چهـ اجبـآر سخـتی اســت،خــَنده...

و بـآور کنیــد که ^مـَن خوشحـالــَم

به خاطر روی زیبای تو بود

که نگاهم به روی هیچ کس خیره نماند

به خاطر دستان پر مهر و گرم تو بود

که دست هیچ کس را در هم نفشردم

به خاطر حرفهای عاشقانه تو بود

که حرفهای هیچ کس را باورنداشتم

به خاطر دل پاک تو بود

که پاکی باران را درک نکردم

به خاطر عشق بی ریای تو بود

که عشق هیچ کس را بی ریا ندانستم

به خاطر صدای دلنشین تو بود

که حتی صدای هزار نی روی دلم ننشست

و به خاطر خود تو بود

حَرفهایت رآ ڪــہ مــے شِنَوَم بیشتَر عاشِقَت مــے شَوَم

گوشَم، جآنَم، رَوآنـَم، آرآم مــےگیرَد

حَتــے خیالهآـے خامــے ڪــہ بــہ خوردَم دآده اَند رآ دُرُستــہ میبَلعَم

بیشتَر مُبتَلا مــےشَوَم ڪــہ ڪِـنآرَم باشــے

ڪِـنآرَم ڪــہ بآشــے تَمآمِ دُنیآیَم هَمآטּ بآزوآטּ توست

مَست مــےشَوَم

هَم آغوشــے بآتو رآ بآ هیچ چیز عَوَض نِمــےڪُـَنم

نه بهار با هیچ اردیبهشتی
نه تابستان با هیچ شهریوری
و نه زمستان با هیچ اسفندی
اندازه ی پاییز
به مذاق خیابانها خوش نیامد
پاییز مهری داشت که بر دل هر خیابان می نشست...

وقتی تمامِ زندگی ات شده باشد..

جز آغوشش ...پناهِ دیگری نداری

حتی اگر از خودش دلگیر باشی

دلـم میخواست یكی رو داشتم كه...

 وقتـی مردم خسـتم میـكردن !!
میومد كنارمو دستاش رو میذاشت دو طـرف صـورتمو...

 زل میزد تـو چشـمام

 و

میگفت : ببین منو.. تــو ، مـنوداری !!

دیگر نه شراب ها مست می کنند
نه سیگارها نئــشه !!
ولشان کن...

دارند به طعم لب هات حسودی میکنندو تــــــــــو ......

وقتی کسی نیست که
خودت را فرو کنی در آغوشش
و گم شوی در رویاهای شبانه اش
حتی درون خانه پدری ات
احساس
غربت خواهی کرد !!

من و تــــــــو

برای رسیدن به هم

هیچ چیز کم نداریم به غیر از یک معجزه

چقدراینجوری بخوابی خوبه...

گیچ خوابی ازخستگی داری میمیری...

امابخاطرش بیداربودن روتحمل میکنی...

نمی خوابی چون میدونی تنهاست...

چون دوست نداری تنهابیدارباشه...

بیدارمیمونی چون نگرانشی که نکنه ناراحت بشه...

. . . من ماندم و ۱۶ جلد . . .

. . . لغت نامه که هیچ کدام از واژهایش . . .

. . . مترادف “دلتنگی” نمیشود . . .

. . . کاش دهخدا میدانست دلتنگی معنا ندارد . . .

 ...درد دارد...

آنقدر چشم، انتظار آمدنت نشستم

آنقدر چشم، انتظار آمدنت نشستم

                                دلم از هزار راه ِ رفته ، بی تو باز گشته است…
                                 

                                        ایوب هم اگر بود ، چشم می بست از انتظار آمدنت …